شورایعالی فضای مجازی و حاکمیت دیجیتال-۲| نسبت شورا با نهادهای تنظیم‌گر باید چگونه باشد؟
شورایعالی فضای مجازی و حاکمیت دیجیتال-۲| نسبت شورا با نهادهای تنظیم‌گر باید چگونه باشد؟
عصر چهارشنبه نشست های تخصصی از رویداد شورایعالی فضای مجازی و مسئله حاکمیت دیجیتال در اندیشکده حکمرانی شریف برگزار شد و کارشناسان به بیان دیدگاه های خودشان درباره موضوعات مطرح شده پرداختند.

به گزارش خبر دیشموک، رویداد «شورایعالی فضای مجازی و مسئله حاکمیت دیجیتال» عصر چهارشنبه با همکاری مشترک اندیشکده حکمرانی شریف و باشگاه تنظیم‌گری ایران در محل این اندیشکده برگزار شد.

نشست دوم این رویرداد با حضور «صادق عباسی شاهکوه»، معاون وزیر ارتباطات و رئیس سازمان تنظیم مقررات رادیویی و «علی رهبری»، رئیس مرکز توسعه تجارت الکترونیک وزارت صمت  با موضوع «شورایعالی فضای مجازی و نظام تنظیم‌گری» تشکیل گردید. حسین میرزاپور، عضو کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات نیز دبیر این جلسه بود.

فلسفه تشکیل شورایعالی فضای مجازی، پر کردن خلاهاست

عباسی شاهکوه درباره اینکه رابطه شورایعالی فضای مجازی با تنظیم گرها چیست، گفت: این شورا نباید یک تنظیم گر باشد، زیرا هر حوزه ای در فناوری اطلاعات و ارتباطات تنظیم گر خاص خودش را دارد. تنظیم گر باید بالانسی بین بخش خصوصی و بخش عمومی را تنظیم کند. شورایعالی سال ۹۰ برای پر کردن خلاها قانونی که رگولاتورهای کشور با آن رو به رو هستند، تشکیل شد و لازم است بین تنظیم گران مختلف میانجی گری کند. مثلا بین ارشاد و صداوسیما.

عباسی در ادامه گفت که این شورا از نتوانسته وظیفه اش را به درستی انجام دهد. مثلا در حوزه ای مثل فرکانس یا فعالیت تولیدکنندگان محتوای شبکه پخش خانگی اختلاف هایی سازمان تنظیم مقرارت ارتباطات رادیویی، ساترا و وزارت ارشاد وجود داشته اما شورا تلاشی نکرد تا هماهنگی بین این تنظیم گران برقرار کند. شورایعالی باید وارد این مباحث می شد. اما اکنون تمامی تمرکز شورا و مرکز روی وزارت ارتباطات است، لازم است این دو نهاد روی همه حوزه ها تمرکز داشته باشند. ما اکنون به نقطه ای رسیدیم که تنظیم گران چگونه زیر چتر شورا بتوانند با یکدیگر کار کنند و اقدامات اولیه ای هم صورت گرفته است. فضای مجازی فضایی پر از تغییرات است و تنظیم‌گری باید به آن نزدیک باشد.

وی درخصوص اینکه نقش افراد در تصمیم گیری ها قابل انکار نیست، گفت: وقتی افراد جابه جا می شوند روش های مختلفی رو در پییش می گیرند و این قابل انکار نیست. سطوح در این کارها رعایت نمیشود، شورا و مرکز اکنون در سطح خودشان نیستند. هرکس باید در جایگاهی که هست نظر بدهد.

وی با اشاره به دیر اجرایی شدن شبکه ملی اطلاعات گفت: ما مصوبات مختلفی داریم مثلا طرح شبکه ملی اطلاعات از مدتها قبل مطرح شده بود و در قانون مجلس هم آمده بود و در حکم تشکیل شورا هم مطرح شد، ولی سال ۹۹ مصوبه ای آمد که معماری و چارچوب آن را مصوب کرد. در این طرح آمده که ترافیک داخل در شبکه ملی اطلاعات باید نیم بها باشد، اجرای همین بند کار بسیار زیادی رو می طلبد. لازم است آی پی ها تغییر کنند و کارهای دیگری صورت بگیرد. اگر این اتفاق نیوفتد سیاست به نقطه ای می رسد که کاربر از ترافیک خارجی سود می برد و ترافیک داخلی چیزی جز ضرر نیست. همین موضوع باعث اقبال مردم به سمت ترافیک خارجی می شود.

عباسی درباره کند بودن شورایعالی در تصمیم گیری گفت: دوره جلسات شورایعالی در گذشته طولانی بود اما الان کوتاهتر شده، تعداد اعضای شورا زیاد است و همین موضوعات بر سرعت تاثیر دارند، البته تصمیم گیری در شورا نباید سریعا انجام بگیرد و نیاز به تحلیل و تفکر دارد.

وظیفه شورا هماهنگی است و نه تنظیم‌گری

رهبری درخصوص نهاد شورایعالی و بحث تنظیم‌گری گفت: تنظیم‌گری یک معنای عام  دارد و انچه کشور به آن نیاز دارد همین معنای عام است. شورایعالی باید در بخش تنظیم‌گری هماهنگی کلان داشته باشد.  اعضایی از دولت، صداوسیما، ناجا و نهاد‌های امنیتی و… در شورایعالی هستند و در نتیجه کار این شورا نمی تواند تنظیم‌گری باشد، بلکه باید هماهنگی بین اعضا صورت بگیرد.

بحث همکاری بین نهادها در حکم رهبری هم هست و اساسا حرفی از مقررات عملیاتی و تنظیم‌گری نیست و بلکه بحث همکاری کلان است. علت اینکه به جایی نمی رسیم بی اعتنایی برخی اعضا است.

اکنون سوال این است که چرا مرکز ملی مقابل تنظیم‌گری است؟ کیفیت آدم ها و تفسیر صحبت های رهبری توسط این افراد است. مکانیزم انتقال قدرت در کشور ایراداتی دارد که با تغییر آدم ها، پختگی منتقل نمی شود و افراد خام وارد سیستم می شوند. شورایعالی متشکل از مجلس و سایر نهادها باید خودش را از تنظیم‌گری خارج کند. افراد باید معمار سیستم باشند و معماری بفهمند. علاوه بر این باید مهندس و مدیر سیستم هم باشند. آدمهایی که در پست های کلیدی کشور هستند دانش و مهارت کافی را ندارند.

رهبری در ادامه گفت : چالش های در مرکز چالش‌های مرکز توسعه تجارت الکترونیکی با بانک مرکزی بر سر اجرای امضای الکترونیکی وجود داشت. در این بحث بانک حاضر نبود با درخواست و نظر مرکز برای دریافت مجوز موافقت کند و به مرکز ملی فضای مجازی شکایت کرد. این مرکز به جای حمایت جلوی ما ایستاد، اما باید به عنوان سیاست گذار از تنظیم گر حمایت می کرد.

وی ادامه داد: ما چالش هایی در شوراهای مختلف داریم و  حالا این شورایعالی چون بخش مهمتری را در دست دارد، با بخش های دیگر چالش های بیشتری خواهد داشت. این شورا باید از نهادها بخواهد روی فضای مجازی نهاد خودشان کار کرده و نظارت داشته باشند. اگر فضای غیرمجازی در حال رشد در حوزه ای است، فضای مجازی هم باید در همین حوزه به موازات رشد کند. لازم است شورا از بخش ها بخواهد که اگر جایی فضای مجازی در مقابل فضای فیزیکی تضعیف می شود، نظارت کرده و وارد عمل شوند.

وی در پایان گفت: نباید شورایعالی سریع تصمیم گیری کند. قرار بر این است که شورا مسائلی را تحلیل کند که در سطح کلان هستند و رده های پایین تر مسائل عادی تر را تحلیل کنند. در این بخش سطوح تصمیم گیری بالاست و شورا و اعضای باید سطح خودشان و جایگاه را بدانند.

انتهای پیام/