به گزارش خبر دیشموک، تصویری که از نگاه دهه شصتی‌ها و همه آنهایی که هنوز کلاس‌های درس‌شان زیر آفتاب سوزان و سرمای استخوان سوز برگزار می شود زمین تا آسمان با آن روایت‌های فانتزی فرق دارد.
فکرش را بکنید معلمی در کهگیلویه و بویراحمد روایت گذشتن از رودخانه، کوه و دشت با پای پیاده و قاطر و اسب تا رسیدن به مدارس کپری، میز و نیمکت‌های لب پریده و چهره‌های آفتاب سوخته و کله‌های از ته تراشیده دردمند است.
اصلا معلم در کهگیلویه و بویراحمد نه معلم که پدر و مادر و دوست و خانواده است؛ برای دانش آموزانی که از کار و سختی روزانه ساعتی به آموختن پناه می آورند تا راه زندگی‌شان به آینده ای بهتر ختم شود.
برای آنکه تصویری واقعی تر از معلمی در کهگیلویه و بویراحمد را ببینیم و بدانیم پای صحبت‌های معلم بازنشسته ای نشسته ایم که زندگیش وقف آموزش دانش آموزان روستایی و مناطق محروم شده است و بی شک مسئولیتش فراتر از معلمی بوده و زحمتش هزار برابر.
“عنایت الله فتحی” معلمی است که خود زاده سال ۱۳۳۵ در قلعه رئیسی است و با رویای کمک به مردمانش از دل محرومیت خود را بالا کشید و از سال ۱۳۵۹ به استخدام آموزش و پرورش در آمد. سختی‌های بی‌شمار شغلش و البته کار در مناطق محروم او را به مرحله ای رساند که ۲۵ سالگی خود را بازنشسته کرد.
وی می گوید: در گذشته شغل معلمی کمیاب بود ابهت داشت و در بین مردم بیشتر قابل احترام بود اما هم اکنون اینطور نیست و حرمت معلم کم شده است.
این معلم بازنشسته از شعفی که از شنیدن موفقیت‌های دانش آموزآنش پیدا می کند هم می گوید و بر این باور است موفقیت دانش آموزانش سختی‌ها را در نظرش کم‌رنگ می کند.
فتحی در سال ۱۳۸۷ در حالی که در پنج پایه در دبستان “قوام آباد” یاسوج تدریس می کرد به علت مشکلات جسمی و دیسک کمر شدید از طرح ۲۵ ساله بازنشستگی استفاده کرده و باز نشسته شد.
این معلم کهگیلویه و بویراحمد می گوید: مدت دو سال در دبیرستان قلعه رئیسی مرکز بخش چاروسا به همراه یکی از برادران معلم به نام “عبدالناصر داوودی” طرح کاد را به عهده داشتیم؛ همچنین سه سال در اداره آموزش و پرورش بخش چاروسا مشغول خدمت بودم.
فتحی می گوید کار معلمی سخت است اما اتفاقات شیرین و فراموش ناشدنی در این مدت هم کم نبود.
او از روزهایی می گوید که در دبستان فردوسی قلعه رئیسی بخش چاروسا مشغول تدریس پایه اول ابتدایی بوده، آقایان عنایی مسئول آموزش اداره کل آموزش و پرورش و جعفری مسئول آموزش و پرورش شهرستان کهگیلویه و مسئول تربیت معلم شهر دهدشت و مسئول نمایندگی پرورش قلعه رئیسی از کلاسش با بیش از ۵۰ دانش آموز بازدید کردند که بخاطر وضعیت درسی دانش آموزان ۶۰ دستگاه میز و نیمکت و دو منبع ذخیره آب به مدرسه به عنوان تشویقی اهدا کردند و اگرچه لوح تقدیر خودش به دستش نرسیده اما لبخند دانش آموزانش به عنوان ارزشمتدترین لوح تقدیر دوران فعالیت در صفحه ذهنش ثبت شده و به یادگار مانده است.
این معلم بازنشسته اضافه می کند؛ از روزهای سخت کارش هم می گوید؛ آن زمان که از قلعه رئیسی برای تدریس در روستای «ده گِروه علیا» از توابع بخش دیشموک که منطقه صعب‌العبور و بدون وسیله نقلیه بود، ۲ ساعت راه با اسب و قاطر می پیمود تا چراغ علم و دانش در روستا و مناطق محروم و دور افتاده خاموش نشود و امید دانش آموزانش نا امید نشود.
فتحی اظهار می کند؛ مناطق چاروسا و دیشموک در استان کهگیلویه و بویراحمد از مناطق محروم این استان و کشور هستند که اولین مشکل این منطقه نبود جاده بود همچنین در این منطقه مدارس دارای استانداردهای لازم نبودند، نه از آنتن تلفن، گیرنده تلویزیون و امکانات اولیه خبری بود… و مردم این مناطق از خیلی امکانات محروم بودند و در این شرایط درس دادن تنها عشق و علاقه می خواهد و این حقیر چون درد و رنج‌های مردم و منطقه را کشیده و دیده بودم با عشق دانش آموزان را درس می دادم و به همین خاطر هم بیشتر دوران خدمتتم را در مناطق روستایی و محروم بودم.
وی می افزاید: بنده در یک منطقه درحال تدریس هستم که مدرسه با استفاده از سنگ، چوب و گل ساخته شده است که در زمان بارندگی امکان ریزش وجود دارد و به دلیل سردی هوا و بارندگی نیز امکان ادامه تدریس بیرون از ساختمان مدرسه وجود نداشت.
فتحی ادامه می دهد: معلمی شغل انبیاست و تمام کسانی که سواد دارند و به جایی رسیده اند نتیجه کار، تلاش و زحمات معلمان است.
وی می افزاید: با گذشت این همه سال اولین دانش‌آموزان را به نام‌های علی‌مردان اژدر( هم اکنون دبیر می باشد)، آقای امین الله بشکار(قاضی)، محسن آرمند(کارمند محیط زیست)، نصیب الله واحدیان( پزشک)، حمید بهادران(پزشک متخصص)، فرهاد مصباح(هم اکنون کارمند صدا و سیمای مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد) و هادی آذریون(کارمند بانک کشاورزی دهدشت است)به یاد می‌آورم.
این فرهنگی بازنشسته می گوید: دانش‌آموزان خوب زیادی داشتم که نظرم را جلب می کردند اما تعدادی هم مشکلاتی داشتند که از سر دلسوزی آنها را راهنمایی کردم، در درس خود موفق شدند و به جاهای خوبی هم رسیدند.
فتحی می گوید: اگر وزیر آموزش و پرورش بودم به مدارس، دانش آموزان و معلمان بخصوص در مناطق محروم خدمت خداپسندانه و توجه ویژه می کردم.
وی ادامه می دهد: در زمانی که معلم بودم در رشته والیبال به ورزش می پرداختند و علاقه زیادی به این حوزه داشتم و همیشه نیز تیم والیبالی که عضو آن بودم قهرمان مسابقات منطقه می شد. البته در زمینه نقاشی و خطاطی هم دستی در کار داشتم.
البته فتحی گلایه هم دارد. می گوید بازنشستگان تجربه زیاد دارند که باید از آنها استفاده شود در حالی که پس از بازنشستگی این قشر فراموش می شوند و از تجربیات آنها استفاده نمی‌شود.
او نیز بر این باور است با توجه به مشکلات و وضعیت اقتصادی، حقوق معلمان بازنشسته جوابگوی زندگی روزمره آنها و خانواده‌شان نیست. که انتظار است نسبت به آنها توجه بیشتری از سوی مسئولان شود.
این فرهنگی بازنشسته خاطرنشان می کند: چهره معلمانم آقایان “سپهدار شفایی”، “محمدطاهر محمدی” و “مرحوم عبدالحسین مرادی” همیشه در خاطرم هست.
فتحی یادآور می شود: در زمانی که خودم دانش آموز بودم معلمی به اسم آقای “نیک فکر” داشتم که بعنوان الگوی خود قرار دادم و کتاب‌هایی را به من معرفی می کرد که در زندگی ام و انتخاب شغلم نقش موثری داشتند.
وی ارتباط با والدین دانش آموزان، وفق دادن خود با نیازهای دانش‌آموزان، صرف کردن زمانی برای جستجوی ابزارهای جدید، استفاده کردن بدرستی از پاداش و تشویق کردن دانش آموزان، تقوا، شوخ طبعی، خلاقیت داشتن و ایمان و عمل صالح را از ویژگیهای یک معلم خوب عنوان کرد.
این فرهنگی بازنشسته ضمن تبریک روز و هفته معلم به همه معلمان کشور بخصوص استان کهگیلویه و بویراحمد عنوان می کند؛ انتظارات معلمان در دو بخش معنوی و مادی است. هم در زمینه افزایش حقوق خود دغدغه و مطالبه دارند و هم انتظار دارند که هفته بزرگداشت معلم به یک روز و هم‌زمان با شهادت شهید مطهری محدود نشود.
فتحی ادامه می دهد: حاصل زندگی بنده چهار فرزند پسر که سه نفر کارمند و یک نفر فارغ‌التحصیل دانشگاه در رشته علوم اقتصادی است و دختری هم ندارم.
گفتنی است که عنایت الله فتحی که ۲۶ سال در آموزش و پرورش خدمت کرده و ۲۲ سال از این دوران را در پایه اول ابتدایی تدریس کرده است. وی بیشتر سال‌های خدمت خود را در روستاها و مناطق محروم گذرانده است.
انتهای پیام
