به گزارش خبر دیشموک، سعید رامین ورزشکار گچسارانی که ۹ سال پیش براثر حادثه هنگام انجام مسابقات پارکور دچار ضایعه نخاعی از ناحیه گردن شد با همت مثال زدنی توانسته محدودیت های جسمی را ضربه فنی کرده و به فعالیت های آموزشی خود در این رشته ورزشی باز گردد.
او اگرچه پس از مصدوم شدن هرگز نتوانست حرکات زیبای ورزشی خود مانند پریدن از پل عابر پیاده با ارتفاع هفت متری، پشتک و وارو از پشت بام دو خانه روبه روی هم و خلق صحنههای بدلکاری را تکرار کند اما همچنان از مشهورترین ورزشکاران رشته ورزشی پارکور در استان کهگیلویه و بویراحمد است.
پارکور (به فرانسوی: Parkour) یکی از رشته های ورزشی هیات انجمن های ورزشی است که شبیه به ژیمناستیک بوده و ورزشکاران آن به اجرای حرکات مختلف در پارک ها و فضای مختلف می پردازند.
رامین در یکی از شبهای گرم تابستان سال ۱۳۹۲ برای انجام مسابقه فینال پارکور به بوستان ولایت تهران دعوت شد و خسته از مسابقه روز قبل و ضبط صحنههای بدلکاری یک مستند، در لحظات پایانی و شمارش معکوس با گردن بر روی تشکی غیر استاندارد فرود آمد و به علت جابه جایی غیراصولی پس از آسیب از گردن به پایین بی حس شد.
این جوان ۳۱ ساله پس از این حادثه از گردن به پایین فلج شد اما او کمتر از یک سال پس از این حادثه تلخ در حالی که بر روی ولیچر نشسته بود به فعالیت های ورزشی و آموزشی در باشگاه پارکور خود برگشت.
رامین پس از ولیچرنشینی هرگز انرژی و روحیه خود را از دست نداد به طوری که با ویلچر و به کمک جرثقیل به ارتفاع رفت تا حس پریدن از ارتفاع را دوباره تجربه کند او همچنان باور دارد که روزی روی پاهایش خواهد ایستاد و دوباره حرکات پارکور را انجام خواهد داد.
جوان قصه ما که ۱۵ سال پیش پای به دنیای ورزش گذاشت در کمتر از ۶ سال توانست افزون بر کسب چندین مقام کشوری در رشته های ژیمناستیک ، پارکور و پوشیدن پیراهن تیم ملی محبوبیت زیادی در گچساران به دست آورد به طوری که سال ۱۳۹۱ با صدور ۷۴۵ کارت ورزشی لوح سپاس موفق ترین فعال برای جذب ورزشکاران پس از فوتبال در کهگیلویه و بویراحمد را کسب کرد.
ورزش پارکور از نظر سعید
سعید رامین معتقد است که پارکور، رسیدن به مقصد با استفاده از روانترین و مستقیمترین مسیر و مناسبترین حرکات است که میتواند شامل دویدن، پریدن، بالا رفتن و خزیدن باشد.
او تاکید می کند که پارکور هنر جابجایی یا شهرنوردی به پیشنهاد گروه “رها” یک راه نوین برای تعامل با محیط اطراف فقط با استفاده از تواناییهای انسان است.
وی عنوان کرد:جنبهٔ فیزیکی پارکور، غلبهکردن بر تمامی موانع پیش روست، درست مانند اینکه در شرایط اضطراری گیر کرده باشید، پارکور فقط صرف حرکات نیست، بلکه مجموعهای هدفمند و دارای فلسفهٔ خاص خودش است.
رامین تاکید می کند که یکی از فلسفههای این ورزش، اتکا به تواناییهای جسمی و ذهنی افراد برای کمک کردن به کسانی است که در شرایط خاصی قرار دارند.
او در پاسخ به سوال خبرنگار ایرنا در خصوص چگونگی آموزش با وجود محدودیت های جسمانی گفت: بخش عمده ای از آموزش ها به صورت کلامی است اما برای تشریحات عملی از شاگردان ارشد استفاده می کنم.
ورزشکاران معلول در مسابقات ورزشی نیازمند حمایت
رامین با اشاره به اینکه شمار ورزشکارانی که در حین ورزش دچار آسیب شدید شده اند اندک است تاکید کرد: از مسئولان انتظار می رود با پیش بینی حمایت از ورزشکاران حادثه دیده زمینه ادامه فعالیت آنان را فراهم کنند.
وی اگرچه با استفاده از وام ازدواجش و فروش خودروی شخصی خود توانسته است همه تجهیزات مورد نیاز باشگاهش را خریداری کند اما به دلیل استیجاری بودن ساختمان باشگاه محل فعالیتش مشکلات مالی زیادی دارد که نیازمند حمایت مسئولان است.
رامین که سه سال پیش با یکی از شاگردان خود که در رشته پارکور فعالیت می کرد ازدواج کرده می گوید: هم اکنون ۱۴۵ ورزشکار زن و مرد در باشگاهش در حال آموزش هستند و تاکید می کند در میان شاگردانش از کودک پنج ساله تا افراد ۵۰ سال به بالا وجود دارد.
آموزش ها در باشگاه پارکور سعید در بخش های خواهران و برادران به صورت روزهای زوج و فرد از طرف او و همسرش انجام می شود.
رامین با اشاره به اینکه صاحب ملک باشگاه محل فعالیت رامین و همسرش ۱۰۰ میلیون تومان بهای پیش و ماهانه ۱۰ میلیون تومان اجاره درخواست کرده ابراز داشت: از مسئولان انتظار می رود نسبت به تامین یک قطعه زمین یکهزار متر مربعی اقدام کنند تا بتوانم به فعالیت خود ادامه دهم.
وی با قدردانی از استادهای پیشکسوت خود به نام های خسرو پیامبری و رضا احمد آبادی گفت: همه توانمندی های خود در ورزش را مدیون این استادان هستم.
درسی که سعید رامین به افراد سالم و معلول داد
پشتکار سعید رامین و ادامه فعالیت او در سنگر ورزش درسی برای همه انسان های معلول است و زندگی این ورزشکار مصداقی از این جمله معروف معلولیت محدودیت نیست می باشد.
در حالی که بسیاری از افراد سالم برای انجام کارهای مختلف کلمه نمی توانم را بر زبان می آورند این جوان نمونه ای از حس امید و اعتماد به نفس برای نسل جوان است.
انتهای پیام/